تأثیر سرمایۀ انسانی بر صادرات کالاهای صنعتی کارگاه های متوسط و بزرگ در ایران

نقش سرمایۀ انسانی در صادرات صنعتی و از طریق آن در رشد اقتصادی بر هیچ کس پوشیده نیست. این نقش با اجرایی شدن قانون هدفمند کردن یارانه ها، که ممکن است به دنبال خود افزایش قیمت تمام شده محصولات و کاهش قدرت رقابت و امکان حضور آنها در بازارهای جهانی را در پی داشته باشد، پر رنگ تر نیز می شود. این مطالعه به بررسی مقایسه ای نقش سرمایۀ انسانی در صادرات کالاهای صنعتی کارگاه های متوسط و بزرگ ایران می پردازد. برای این منظور، با استفاده از دادههای تابلویی گروه های 23 گانۀ صنعتی ایران (کدهای دو رقمی isic) طی دوره زمانی 1385- 1379، صادرات صنعتی تابعی از شاغلان دارای تحصیلات عالی (به عنوان شاخص سرمایه ی انسانی)، ارزش افزوده ی صنعتی، نرخ ارز حقیقی و متغیر رابطه ی مبادله در نظر گرفته می شود. نتایج به دست آمده نشان میدهد که طی دوره مورد بررسی، سرمایۀ انسانی و ارزش افزوده تأثیر مثبت و معنیدار بر صادرات کالاهای صنعتی کارگاه های متوسط و بزرگ ایران داشته اند و تأثیر هر دو متغیر در کارگاههای بزرگ بیشتر است. عوامل قیمتی همچون رابطۀ مبادله نیز تنها در تعیین صادرات صنعتی صنایع بزرگ تأثیر معنی دار داشته است. این در حالی است که متغیر نرخ ارز حقیقی در هیچ یک از صنایع متوسط و بزرگ تأثیر معنی داری نداشته است. توصیۀ مهم سیاستی این مطالعه آن است که دولت برای توسعۀ صادرات صنعتی باید از نظر کمی و کیفی به توسعۀ تحصیلات عالی بپردازد و آموزش نیروی کار را بهبود و گسترش دهد. طبقه بندی c33 ؛o15 ؛ f14 : jel